ПИСЬМӦ

Зэрӧ. Пукала да видлала пӧч сундукысь эмбурсӧ. Мыйыс тані абу! Син улӧ уси письмӧ чукӧр. Найӧс вӧлі лӧсьыда тэчӧма да кӧрталӧма кӧвйӧн. Босьті ӧтиӧс да заводиті лыддьыны.

«Видза оланныд, муса гӧтыр Ӧдюк да дона пи Семӧ!
Воис тіянсянь дыр виччысяна письмӧ. Ме зэв рад, мый тіян ставыс бур.
А ми лун и вой нӧйтам вӧрӧгӧс. Выныс сылӧн уна на, но ми ставсӧ вӧчам ассьыным мунымӧс мездӧм да победа лун матыстӧм могысь. Думайта: регыд нин воас, донаясӧй, миян аддзысян кад. Семӧ, тэ гортын мужичӧй пыдди, кывзысь да быдторйӧн отсась мамыдлы.

Коля дзоньвидзаӧн тіян верӧс да бать Иван.
28.11.1944 во.
Елин Иван».

Да, тайӧ письмӧыс менам пӧльлӧн. Уна буртор висьтавліс меным пӧч сы йылысь. Сійӧ вӧлӧма сюсь кыйсьысьӧн да нималана трактористӧн. Но абу усьӧма шуд налы аддзысьны. Пӧль пуктӧма ассьыс юрсӧ Берлин кар босьтігӧн.

 

Югыд кодзув. 4 класс. 2. (2000)