ТУЛЫСЛӦН ЛОВ ШЫ

Лунъясыс лоисны нин кузьджыкӧсь вой серти. Но асывнас ёна на кӧдзыд. Чайтан весиг, мый татшӧм кӧдзыдыс лоӧ лунтыр. Но енэжӧ петкӧдчас шонді и мусӧ кутас шонтыны. И гӧгӧр сэтшӧм мича — сьӧлӧмыд нимкодясьӧ. Кыдз пуяс еджыдӧсь, лымйыс еджыд.
Лун шӧрнас казялан, кыдзи заводитӧны сывны йинёньяс. Лым толаяс лоӧны сьӧкыдӧсь. Сэсся и лым толаяс увсянь заводитӧны петны медводдза шоръяс. Тулыслысь локтӧмсӧ позьӧ казявны и сиктын, и карын, вӧрын и ю дорын.
Лунвылӧ лэбзьылӧм лэбачьясӧс виччысьны дыр на. Медводз шызясны асланыс позъяс дорын сьӧд ракаяс. Тӧв кежлӧ найӧ лэбзьылӧны лунвылӧ жӧ, а быдтысьны воӧны чужан муас — миян войвылӧ.
Кушмӧны ю берегъяс. Сьӧкыд лым улын йиыс кусыньтчӧ.
А аддзыланныд кӧ мартын тар койт, сійӧ сэсся некор нин оз вун. Водз асывнас таръяс чукӧртчӧны кутшӧмкӧ эрд вылӧ да панӧны ассьыныс тувсовъя сьыланкывъяс да йӧктӧмъяс. Нимкодясьӧны, ӧд помасьӧ тӧв. (Г. Турьев серти.)

Манова Н. Д. Учимся говорить по-коми (1994)